Buz kesilmiş elleri daha önce çok kez okuduğu kitabı belki de son kez tutuyordu, okumaktan kızarmış gözlerini dikkatle satırlarda gezdirirken işaret parmağı sayfanın kenarını tutmakla meşguldü. Fazla göze çarpmayan bir şekilde ''Uğultulu Tepeler'' yazıyordu kitabın kapağında, mavimsi bir renkte yazılmıştı. Altında ise bir ressamın eseri olduğu her halinden belli olan bir kadın resmi duruyordu, gözlerini tam da onu daha önce çok gören kıza doğrultmuştu. Masmavi ve depderin bakan gözleri kızın yemyeşil gözlerini bulmuştu, ikisi de sanki aralarında bir bağ varmışçasına birbirlerine bakıyordu. Nefesi kesilmişti Genevieve'nin, uzun süredir kitap okuduğundan artık gözlerinin kendine oyun oynamaya başladığını düşünüp kitabı çalışma masasının üzerine bıraktı. Bırakış o bırakış doğruca yatağına yöneldi, yumuşacık yastığını alıp yanağında gezdirmeye ve okşamaya başladı. Göz kapaklarının ona ağır gelmeye başladığını hissettiğinde ise ne olduğunu anlayamadan düşüverdi yastığının üzerine, sonrası ise tam bir muammaydı. Dinlendirici bir histi bu ancak varlığı kanıtlanamaz gibiydi, her yer kapkaranlıktı ancak kalbi aydınlıkla dolup taşıyordu. Bu öyle açıklanamaz bir şeydi ki karanlıkta mumla gezmeye benziyordu. Tam o esnada telefonun sesini duyuverdi, her şeyin ortasında ve sessizlikte bir çığlık atışa benzetti Genevieve ve gülümseyerek doğruldu, telefona yöneldi.
Telefonun diğer tarafındaki güzel ve yumuşak ses, algılandığında insana huzur veriyordu. En azından Genevieve için... Telefonu sağ kulağının hizasına getirdi ve her zamankinden daha sıcak bir şekilde ''Alo'' demeye çalıştı, beceremese bile çalışması bile büyük bir olay sayılırdı. Gözlerini araladı ve bugünü sadece arkadaşıyla geçirmesi gerektiğine karar verdi. Bir ailesi yoktu; bu da demek oluyordu ki alınacak izin de yoktu. Sadece çık, gez, eğlen ve geri dön. Sinirlerine hâkim olamasa da hattın diğer ucundaki arkadaşını üzmemek adına geleceğini söyledikten sonra hızla kapattı telefonu, gözlerini yumdu ve içinden ona kadar saydı. Sonra da gelişi güzel bir şekilde altına bir kot pantolon üstüne de gözleriyle uyumlu renkte olan yemyeşil askılı bir bluz geçirdi. Elleriyle saçlarını düzeltti ve aynadaki görüntüsüne baktı, hiç içini açmayan görüntüsüne... Genevieve'yi beğenen çoktu ama o bir türlü kendini beğenemiyordu, sakarlıklarıyla da her şeyi alt üst etmesini çok iyi becerdiği söylenebilirdi. Hayatı tamamen büyük ve kocaman bir boşluktu, yaşamaması herkes için daha iyi olabilirdi belki de. Yine de yetişmesi gereken bir kız randevusu olduğunu düşündüğünde hızlandı, yanındaki küçük çanta üzerindekilere uyum sağladığından değiştirme gereği duymamıştı. Çantasındaki acil durum eşyalarını kontrol etti, her şey tamamdı.
Ayağına her zaman giydiği oldukça rahat ve şık olan ayakkabılarını giymişti. Evin dış kapısını araladı, kilitledi ve merdivenlerden yavaşça inerken bir düşme tehlikesini daha arkasında bırakmıştı. Ellerini küçük çantasına daldırdı ve kamyonet sayılacak ama kendisinin çok beğendiği arabasının anahtarını aradı. Anahtarı bulduğunda ise hızla kapıyı açtı, ardından içeri geçti. Küçük çantasını yan koltuğa bırakarak anahtar aracılığı ile arabayı çalıştırmayı denedi. Arabasının çıkardığı gürültü, içini ısıtmaktan başka bir işe yaramamıştı. Gülümsedi ancak uzağa bakıyordu, asla yakınlarda bir yerlere bakamamıştı. Arabasını çalıştırdığında neler olduğunu anlayamadığı bir şekilde hızla alışveriş merkezine vardı, artık araba sürme konusunda eskisine kıyasla daha başarılı sayılırdı. Arabasını makul bir şekilde park ettikten sonra arabadan indi ve gördüğü herkesi etkisi altına aldığını fark ettiğinde giriş kapısına çok yakındı, güvenliği geçtikten sonra Yvonné'yi gördü gözleri. Dikkatli adımlarla kıza yaklaştı, koluna girdi ve ruj sürülmüş gibi duran incecik, yumuşak dudaklarını araladı:
'' Bugün nerelerin altını üstüne getiriyoruz Sayın Bayan Archuléta? ''
* Başka bir isim kullansam da tamamen şahsıma ait bir RP'dir.
Anasayfa 
Çarş. Ağus. 19, 2009 11:19 pm
